...
Güç, hizmet edilen fakat asla ulaşılamayan bir şeydir. güce taparsınız, fakat asla ulaşamazsınız.
Güçe sahip değil, aitsinizdir. ne zaman karşılaşacağınızı kestiremezsiniz. onu gördüğünüzde ona hizmet etmek ister fakat bunu nasıl yapacağınızı bilmezsiniz.
Güç sizi uyutur. o yüzden uyku güven vericidir. fakat her uyandığınızda yanınızdan gitmiş olur. bu yüzden sabahlar güvensizdir. sabahları sevmezsiniz.
Işığı sevmezsiniz. soğuğu sevmezsiniz. sıcak, daha sıcak olmalıdır. sımsıcak olmalıdır. tıpkı annenizin kucaklayan yumuşak göğsü gibi.
Aslında gücün himayesi ve anne kucağının kapsayıcılığından fazlasıyla memnunsunuzdur.
Belki de bu yüzdendir, karşınıza çıkan her kadının anneniz kadar "sımsıcak" ve her erkeğin babanız kadar "ulaşılamaz güçte" olmasını beklemeniz.
Oysa öyle kızlar ve öyle erkekler yok yaşadığımız dünyada. işte bu yokluğa sosyal bilimde (bkz: yalnızlık) denir. yalnızlık gücün hazza sirayetidir. bu hazla yüreğinizi ısıtırken güçle de kendinizi yönetirsiniz.
Yalnızlık tedavi edicidir. tek başınalığı, başka hiçbir şeye ihtiyaç duydurmaz size. yalnızlığı seversiniz.
Fakat bu psişik bir rahatsızlıktır; biliş düzeyinde çözümleyip "insan içine çıkmanız"ı beklerler. toplumla yaşamanın kuralı budur.
Toplumla yaşadığınızı kabullenirsiniz.
Yalnızsınızdır; fakat bu bir zaaftır. Meziyet degil acziyettir. Siz de bunun pek âlâ farkındasınızdır.
Farkındasınız, fark ediyorsunuz değil mi?..
Fark ediyorsunuz...
--ruk
0 comments:
Yorum Gönder