doğrusunu istersen sevgili rıza, bana açılmayacağından adım gibi eminim. bir gün sonbaharda dökülen yapraklar gibi avuçlarımdan uçup gideceksin.
hadi gitmem de, seni bırakmam de. sana nasıl inanayım sevgili rıza daha ilk konuşmamızda tırmaladın yüzümü.
ve bu.. yapamıyorum anlıyor musun. sen çok farklısın ve diğerlerini unutmak için kullandığım taktiklerin hiçbiri sende işe yaramadı.
sadece gitmeyeceğinin, beni bırakmayacağının sözünü ver be rıza. çok mu zor. seni gerçekten çok seviyorum. bu halimden nefret ediyorum. tamamıyle teslim olmuş hâldeyim. ne kadar çok canımın yandığını tahmin bile edemezsin.
yerinde olsam sevinirdim çünkü bunu sen başardın. beni büsbütün kendine bağladın.. bak artık gurur murur yapmıyorum.
fakat bittiğinde ve sen gittiğinde inan bilmiyorum ne olurum. ne yaparım. çünkü sana zerrece güvenim yok be rıza.
hadi bir kez olsun gerçeği söyle. senle sadece zaman geciriyorum, memlekete döndüğümde güzel güzel kızlar kapıma dizilecek ve ben o zaman senin adını bile hatırlamayacağım, desene.
ah be rıza... ahh be!..
--
rukiye eglence
0 comments:
Yorum Gönder