Bir deprem gazisi olarak bu açıklamayı yapmam gerektiğini düşünüyorum.
6 Şubat depreminin üzerinden 22 gün geçti. Bu sürede benim ve annemlerin evi dahil olmak üzere toplam 5 farklı yerde kaldık.
Şu an Yöke bağlı özel bir kız yudundayız. 4 katlı.. Her ne kadar İbrahimli semtinde oluşu bizi korkutsa da dibimizde 40 katlı iconova var ve.. Nispeten güvenli bir yapıda olduğumuzu düşünüyoruz.. İconova Towers'ı koruyan Allah bizim kaldığımız yurdu da korur temennisindeyiz.. Ne zamana kadar burda kalırız bilmiyorum. Ama ben en geç 15 Marttan sonra tüyerim gibime geliyor. Kalyondaki evime geçerim inşallah.. Yani Allah'ın izniyle o zamana sağ çıkarsak..
Sürekli sallanıyormuş gibi hissediyoruz. Az önce duvardan bir tıkırtı geldi. Ama bu yan odalardaki hareketlenme olabilir.
Yani, artık bunun stresini yaşamak istemiyorum. Akşam Ahmet hocayla 2. Ünitenin çapraz düzeltmelerini yapacağız ve bir oturduğumuzda 2 saat başından kalkamıyoruz düzeltmelerin.
Lan.. (Harbi sallanıyoruz...)
***
↑↑↑ Bu cümleyi kurduktan sonra abdestimi ve muhteşem üçlümü(Kuran Cevşen Kitap) alıp yurdun bahçesine indim. Şu an bahçedeyim.
Annemle ablam gece Karataş'ta bir okulda, Mehtap ablamın arkadaşının eşi orda idareciymiş, okulda kaldılar işte. Ben bilgisayarda işlerim olduğundan gitmedim. Yaptığım işin manevi bir tarafı var, kitap yazıyoruz sonuçta. Milletin temiz bağırlarına Allah'ın ilmini aşılamak gayemiz... Müslüman devletiyiz ve iman üzere, Allah'ın rızasını arayarak yapıyoruz yaptığımız her şeyi... Bu niyetler üzere açtım gece bilgisayarı, sakin sakin, yeise kapılmadan çıt çıt yaptım işlerimi.
Gece 03.15 gibi yattım. 03.30 gibi dalmışım.. Ama yatmamla gece ara ara yatağımda oturup 'Sallanıyor muyuz ben mi vesvese ediyorum?" diye yatağın dibine çömelmelerim oldu.
Sabah 8 bilmem kaçta uyandım. 08.12'ydi sanırsam. Sabah namazını hacetle birlikte eda ederek yemekhaneye fırladım. Niyetim, kahvaltıdan sonra saat 10.00'a kadar uyuyup saat 10.00'da Ahmet hocayla zoom toplantısını başlatmaktı. Acil bir işi çıkmış, bizim zoom akşama ertelendi..
Yemekhanede birkaç zeytinle peynirle birlikte 2 bardak çay(= temel yaşam maddemiz) içip geri uykuma devam etmeyi planlıyordum ki, şu "lanlı" cümlemi yazmamla abdestimi alıp bahçeye fırlamam bir oldu.
Annemle konuştum. Sesi harap geliyordu. Sanırım soğukmuş kaldıkları yer..
Yani, iyiyiz hamd olsun binlerce kez..
Beni ve ailemi merak eden varsa..
Ama 15 Marttan sonra en geç ben evime geçerim.. Rabbim sağlık selamet versin de yani... Benim çalışmam lazım.. Hayatım boyunca hep çalışan, gayret eden biri oldum ben.. Şimdi depremi bahane göstererek sıvışan, işten serkeşlik gösteren biri olmayı nefsime yediremem. İstesem biz deprem bölgesiyiz diye 6 Şubatta işi atardım üstümden. Ama nefret ettiğim şeyler var.. Bu hayatta.. İğrendiğim insan tipleri var. Onlardan biri olmaktan Allah'u Teala Cenabı Mevlâmın inayetine, kudret ve cemaline.. Celaline sığınıyorum.
Rabbim bizi güzelleştir.. Tuttuğumuz işleri, gönlümüzü güzelleştir, hayata bakış açımızı, Yüce Mevlam..
***
İçtiğim çayın resmini atayım. Güneşle tam açı oluşturdular.. Işıklar.. Işıklarla oynamayı seviyorum.(Ruk senin kafa gitmiş)
***
İyiyim arkadaşlar. Sevgiler.
Ne olur ülkemiz ve tüm mağdur halkların selamette olmaları için bolca dualar edin..
Sevgiler...
Rukiye Eğlence
28.02.2023 - 10.22
0 comments:
Yorum Gönder