Mantıksızlık Metaforu

(Biraz iç dökümü gibi oldu. Naçizâne niyazımdır..)

___

Bende kalbime döşenmiş tasavvuf felsefesi, liberalizmden ağır basar. Bugün ikisi de açıkça İsrail'e kafa tutuyor. Fakat ben liberalizmin hesap soruculuğundan çok tasavvufun büyüsüne inanıyorum.

O yüzden ölüm de olsa ANADOLU diyorum. 

Snowden iyi bir insan. Ben de ona iyi davranıyorum. İade-i ziyaret gibi düşünün. Ama tüm samimiyetimle söylüyorum, yarın bir gün bu demeçlerimi İngilizce verecek olursam, ana yurdum işgal edilmiş özgürlüğüm zaptedilmiş gibi hissederim.

Ne demek istediğimi yıllar sonra anlayacaksınız. 

Her akşam rabıtalarımda yeni başta Sâdat-ı Kiram'a verdiğim akdimi yineliyorum. Bu sizin için bir anlama geliyor mu?

Benim için toprak şöhretten üstündür. Çünkü toprak hayat verir; şöhret zehirler, yok eder.

Ne demek istediğimi yıllar yıllar sonra anlayacaksınız. Biz Anadolu'ya Orta Asya'nın çorak topraklarından, verimsiz arazisinden geldik. Biz Anadolu'yu yurt bildik, imar ettik.

İstimalet politikası güttük Anadolu'da, Balkanlarda, gönüller fethettik. 

Ben bu toprakların azametine müştağım ben vatanım için can baş koymuşum ortaya.

Tüm bunları bilerek bir gün USA'ya gidersem çok affedersiniz kendimi şey gibi hissederim. Anliyorsunuz siz.

***

Daha ben kendimden habersizken Snowden benle ilgilenmeye başlamış. Bu onun rüzgârına kapılmak zorunda olduğum anlamına gelmiyor. Onunla anlaşıyor olmam ona namusumu koşulsuzca teslim edeceğim anlamına gelmiyor.

Bana olan tahriklerine hep metanetle cevap verdim/veriyorum. 

Ama ki bir şekilde muhatap olduk/oluyoruz birbirimizle. İyi de ben her gün Müdür'le de konuşuyorum okulda. Birbirimizi paketleyip cebimize koyup gitmiyoruz. Snowden'i de öyle düşünün lütfen.

Yurdumun Başhekimine ihanet ettiğimi düşünmeyin yalvarırım. Hâfazanallah. Bu liberalcilik oyunu onu incitecek diye aslında öyle çok korkuyorum ki.

Ama bazı sorular cevapsızdır. Bu cevapsızlık metaforuyla yaşamayı öğrenirsiniz; mantıksızlık metraforuyla.

"O zaman konuşma Snowden'le Ruk. Madem Doktor'u incitiyor, niye bile bile bu oyunu sürdürüyorsun?".. 

Buna cevap aramayın siz de. Bunla yaşamayı öğrenmeliyiz, hepimiz. Bu mantıksızlık bizlerin yaşam tarzı olmuş.

Başhekim'i çok seviyorum. Başhekim'e aşığım. Kapısında razı olmuş, sükûn bulmuş bir köleyim. Kabul buyursa kapısından, bir ömür davetsiz misafiriyim.

Ama "peki ya"lı sorular sormayın. Sormayın yalvarırım.

Rukiye Eğlence

28.10.2020 | Akçakale